Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Για πλάκα


Κακά τα ψέματα δεν ήταν λίγοι αυτοί που στο 3-1 απογοητεύτηκαν. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που έβραζαν. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που έβρυσαν. Αυτοί που βιάστηκαν να κρίνουν. Αυτοί που δεν μπορούσαν να κοιτάζουν καν στο γήπεδο. Αυτοί που ήταν έτοιμοι να σηκωθούν να φύγουν... Ήταν όμως λίγοι αυτοί που πίστεψαν πως τίποτα δεν έχει τελειώσει. Αυτοί που πίστεψαν στις δυνατότητες του ΑΟΠ. Άυτοί που κοιτάζοντας τη φανέλα που φοράνε κατάλαβαν πως ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ... Άλλωστε δεν χρειάστηακν παρά μόνο λίγα λεπτά για να θυμίσουν ο Άρης και η παρέα του σε όλους ποια είναι Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ...
Μια αντροπή που είχαμε χρόνια να δούμε απο τον ΑΟΠ. Πολύ όμορφο ποδόσφαιρο, εκπληκτικές εναλλαγές, πάθος, θέληση και μεγάλη μπάλα συνέθεσαν μια ακόμη μεγάλη επιτυχία για το σύλλογο. Σίγουρα δεν αποτελεί και τη μεγάλη υπέρβαση να ρίχνεις 6 σε μια ομάδα που σώθηκε την τελευταία στιγμή πέρυσι. Όμως όλα αυτα τα στόματα που έκλεισαν αποτελούν την μεγαλύτερη ανταμοιβή για τον προπονητή και τους παίκτες. Τα σκυμμένα κεφάλια και η ''ξενέρα'' αυτών που χωρίς την παραμικρή πρόκληση έβρυσαν τον ΑΟΠ αποτύπωσαν άλλωστε την εικόνα του αγώνα.

*Δεν θα κάνουμε τη χάρη να απαντήσουμε σε αυτούς που αποκάλεσαν ''μαλάκα'' τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή των Κυκλάδων επειδή δεν κατάφερε να μείνει όρθιος σε δολοφονικό μαρκάρισμα. Δεν θα απαντήσουμε σε αυτούς που κάποτε φόρεσαν τη φανέλα του ΑΟΠ και πριν τον αγώνα μιλούσαν για φάπα στον ΑΟΠ κτλ. Η απάντηση ήρθε στο γήπεδο... Θα απαντήσουμε μόνο στους δικούς μας. Σε αυτούς που απόρησαν με τα αμυντικά λάθη του πρώτου ημιχρόνου. Σε αυτούς και μόνο έχουμε να πούμε πως ο προπονητής ξέρει καλά τη δουλειά του και η ομάδα ακόμα βρίσκεται στην αρχή. Η συνέχεια αναμένεται ακόμη καλύτερη....
*Ευχόμαστε καλή συνέχεια στην ομάδα του Μαρπησσαικού η οποία είναι κλάσσεις ανώτερη απο την περσινή...