Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Και πάλι κομπάρσοι;



Σκοπός μας δεν είναι να κατακρίνουμε αλλά να στηρίζουμε την ομάδα ακόμη και στις δύσκολες στιγμές. Όμως σε μια τέτοια κατάσταση, που απογοητεύει μέχρι και τον τελευταίο φίλο του ΑΟΠ, δε θα μπορούσαμε να μην προβληματιστούμε παραμένοντας αμέτοχοι. Η ομάδα λοιπόν μετά απο τρεις αγωνιστικές μετράει ισάριθμες ήττες και μάλιστα οι 2 μέσα στην έδρα μας. Παραμένει σκιά του εαυτού της και με μηδενικό απολογισμό τείνει να ξεπεράσει ακόμη και το περσινό κάκιστο ξεκίνημα.
Ο Πανναξιακός σαφώς και ήταν ανώτερη ομάδα και χάσαμε με ψηλά το κεφάλι. Με την Άνω Μερά κοιμήθηκε ο Θεός και χάσαμε ένα δικό μας παιχνίδι. Στη Σύρο το σκορ είναι πλασματικό και θα μπορούσαμε να αποσπάσουμε κάτι θετικότερο. Αλλά η χθεσινή ήττα απο τον Παμμηλιακό και μάλιστα μέσα στο σπίτι μας δε χωνεύεται.
Με αυτά και με αυτά λοιπόν ο ΑΟΠ για ακόμη μια χρονιά μένει απο πολύ νωρίς εκτός διεκδίκησης πρωτιάς. Σαφώς και ο στόχος δεν είναι αυτός αλλα μια ομάδα που εξ αρχής δε διεκδικεί κάτι, καθώς θέλουμε να πιστεύουμε και πιστεύουμε πως δεν τίθεται καν θέμα παραμονής, παύει να είναι ελκυστική για τους φιλάθλους της, και η χθεσινή εικόνα της εξέδρας μόνο έκπληξη δεν προκαλεί.
Επειδή το πρωτάθλημα εχει πολύ ψωμί ακόμα περιμένουμε να δούμε έναν καλύτερο ΑΟΠ που θα παίζει πολύ πιο όμορφο ποδόσφαιρο και θα ευχαριστεί τον κόσμο του. Δεν είναι δικιά μας δουλειά να ψάξουμε τι φταίει. Δουλειά μας είναι να είμαστε δίπλα στην Αοπάρα με όποιον τρόπο μπορούμε και ευελπιστούμε να δούμε μια βελτιωμένη ομάδα που δε θα δίνει κανένα δικαίωμα να την αμφισβητούν και θα ξαναφέρει τον κόσμο κοντά της...